Oom Barrie se Bybel

Ons dominees se werk is nou nie altyd maanskyn en rose nie. Partymaal kan ons ook maar murmereer soos die Israeliete van ouds in die woestyn.

Maar soms het ons ook met wonderlike oomblikke te doen.

Een van die mense wat my baie diep aangeraak het met sy menswees, was oom Barrie Barnard gewees. Oom Barrie het baie gekrimp met die jare, hier teen die einde was hy baie kort gewees. Maar ‘n man van groot statuur in die gemeenskap. Oom Barrie was baie lief vir die Here gewees. En hy het vir lank gesit en skrywe in die aande. Sommer baie van daardie eksamenblokke vol geskryf met sy vulpen.

Elke keer as ek hom gaan besoek het, het die besoek nog meer vir my beteken as vir hom Hy was een van daardie mense wat altyd vriendelik was, en nooit gekla het nie, selfs as die gesondheid baie pla. Oom Barrie kon ook later nie meer hoor nie. Maar sy oë het altyd geblink as mense met hom praat, hy was baie lief vir mense. Oom Barrie is so twee jaar gelede oorlede, toe hy al goed in die negentigs gevorder het.

Sy weduwee, tannie Rachie, is net so ‘n kosbare mens. Sy is vol liefde teenoor almal, en sy is altyd vrolik. So sê sy ek moet bietjie vir haar kom kuier, sy wil graag vir my iets wys. Vanoggend na die Bybelstudie maak ek toe ook so.

Hulle seun Gerhard, ‘n leraar van die Kaap, het al die geskrewe eksamenblokke geneem, en dit baie professioneel laat bind.  Die geskryf was toe al die tyd die hele Bybel, wat oom Barrie woord vir woord oorgeskryf het met sy vulpen. Alles so netjies, soos oud-onderwysers soms maar maak…  Ek het toestemming gevra, en oom Barrie se Bybel met my selfoon afgeneem. Gerhard leen vir sy ma die Nuwe Testament, die ou Testament is glo in nog drie sulke volumes gebind.

So lyk oom Barrie se Bybel:

 

Die woorde van Matteus 1:1, en so gaan die hele nuwe Testament handgeskrewe voort tot aan die einde van Openbaring 21. En daarna die wonderlike kort gebed:

” Dankie Here vir die genade aan my om die skryfwerk en studie te kon voltooi” en geteken L. G. Barnard

Dit is ‘n kosbare nalatenskap vir sy familie, en ek is so bly Gerhard het hierdie potensiaal raakgesien in die hope ou eksamenblokke.  Dit was vir my aangrypend mooi, en dit is vir tannie Rachie net so kosbaar om dit met my te kon deel.

 

Oom Barrie se getuienis was soos Psalm 119:103 sê: “Hoe aangenaam is u woord, soeter as heuning in die mond.”

 

 

Kinders wat drink, moenie met die oumense mors nie…

Mia Cilliers deel hierdie ene op die facebook bladsy van Rolbos, en terwyl ‘n muil nou familie van die Donkie is, deel ek dit graag hier…

An old prospector shuffled into the town of El Indio, Texas leading a
tired old mule. The old man headed straight for the only saloon in town,
to clear his parched throat.

He walked up to the saloon and tied his old mule to the hitch rail.

As he stood there, brushing some of the dust from his face and clothes,
a young gunslinger stepped out of the saloon with a gun in one hand and
a bottle of whiskey in the other.

The young gunslinger looked at the old man and laughed, saying, “Hey
old man, can you dance?”

The old man looked up at the gunslinger and said, “No son, I don’t
dance… never really wanted to”

A crowd had gathered as the gunslinger grinned and said, “Well, you old
fool, you’re gonna dance now!” and started shooting at the old man’s
feet.

The old prospector, not wanting to get a toe blown off, started hopping
around like a flea on a hot skillet.

Everybody standing around was laughing.

When his last bullet had been fired, the young gunslinger, still
laughing, holstered his gun and turned around to go back into the
saloon.

The old man turned to his pack mule, pulled out a double-barreled 12
gauge shotgun and cocked both hammers.

The loud clicks carried clearly through the desert air. The crowd
stopped laughing immediately.

The young gunslinger heard the sounds too, and he turned around very
slowly.

The silence was deafening. The crowd watched as the young gunman stared
at the old timer and the large gaping holes of those twin 12 gauge
barrels.

The barrels of the shotgun never wavered in the old man’s hands, as he
quietly said;

“Son, have you ever kissed a mule’s ass?”

The gunslinger swallowed hard and said, “No sir… but… I’ve always
wanted to.”

+++++++++++
There are a few lessons for all of us here:

* Don’t be arrogant.
* Don’t waste ammunition.
* Whiskey makes you think you’re smarter than you are.
* Always make sure you know who is in control.
* And finally, Don’t screw around with old people, they didn’t get old
by being stupid

Kyk, as jy nou nog nie Rolbos ontdek het nie, dan mis jy iets baie groot in jou lewe!  En Mia se grappe op die facebookbladsy: Priceless…

Die Boemelaar

Vanaand wil ek nou eers weer ietsie van my hart afkry, in Afrikaans, onder ons mense wat verstaan… 

Dit is skemer. By my palisade hek voor in die tuin het ek ‘n koeiklok opgehang. Gewoonlik as daardie klok lui, is daar… moeilikheid in Kanaän. Daardie klok lui gewoonlik Vrydagaande, maar dan hoor ek hom nie by my braaiplek nie. Njannies Koepêla. 

Vandag het ek so ‘n klompie besoeke afgelê. Ietsie is besig om te broei in my liggaam. Ek voel pap en moeg. Sal maar nie al die simptome beskryf nie, daar mag dalk net sensitiewe kykers wees onder ons… 

In elk geval, die klok word meteens woes heen en weer gepluk. Dit klink soos wanneer ‘n hondsdol hyena ‘n kalf aan die agterpoot beet het, en die kalf woes spartel en spook… 

Ek slaan my oë op na die voorhekkie toe, terwyl die son se laaste strale saggies speel oor die winterblare, en die koue nader sluip.  My moed sak in my skoene… dit is weer… ‘n boemelaar… 

Foto geleen by toquoteamockingbird.wordpress.com

Daar is iets geheimsinnigs aan die N1 roete, van Messina tot by Kaapstad. Ek hoor dit by al my predikant en pastoor maatjies langs die pad.  Die manne is weer aan die trêwwel.  Dis koud in die aande. 

Vanaand s’n stel hom plegtig voor, met ‘n handdruk. Soos al die ander sê hy dadelik: Dominee, ek is nie ‘n boemelaar nie… Hoe het hy geweet ek is ‘n dominee… o ja- rocket science, ek bly op die kerkterrein…

Dan volg Die Storie.  En Die Storie het ek al hoeveel keer in al sy gedaantes gehoor… 

Hierdie hartseer individu was êrens naby Messina in ‘n motorongeluk gewees. Sy kar is afgeskryf, en sy dogtertjie is dood in die ongeluk. Toe los sy meisie hom. Toe haaik hy maar Suidwaarts. In Pietersburg is hy aangeval deur Zimbabwiers, hulle het hom met ‘n baksteen oor die kop geslaan en met ‘n mes in sy arm gesteek.  Dit het hom vyf dae in die hospitaal besorg.  En nou het hy sy werk in Upington verloor, want hy is al ‘n week laat om aan te meld daar… 

Maar Dominee, het jy nie vir my iets om te eet nie… Weet jy broer, vanaand is daar op my spyskaart bruinbrood en weense worsies. Dis wat ons ook gehad het. Payday is nog ver, en ons was self die slagoffers van misdaad (my dogter se kar wat gesmash en grab is)… Ek kan net vir jou gee wat ons ook het. Brood en weense worsies. 

Dominee, maar dit is baie koud, het jy nie vir my ‘n kombers nie… Nee, almal is uitgedeel wat ek hier gehad het, daar is net dié oor wat op my kinders se bed is. As ek vir jou gee, slaap my kind koud vanaand. 

Dominee, het jy nie dalk vir my ‘n baadjie nie… 

En so word die eise al hoe groter en groter… 

Dominee, kan jy nie dalk help met geld tot in Upington nie…  

Ek het vir die broer van die langpad kos gegee vanaand. Dieselfde as wat ek geëet het.  Ek het vanaand niks meer om vir hom te gee nie. 

Maar ek sit nou en wonder oor ‘n paar dinge soos altyd. Jesus het in Matteus 25 gesê dit wat ons vir die minstes gedoen het, het ons vir Hom gedoen.  Hy was honger, en ons het Hom nie kos gegee nie, Hy was naak en ons het Hom nie klere gegee nie…   Sommiges het al engele gehuisves deurdat hulle gasvry was teenoor die vreemdeling in hulle poorte… 

Maar die broers van die langpad weet dit ook… Ons kerk is van die hoofpad af.  Hy is nie opsigtelik van die paaie deur ons dorp nie.  Hy stap langs drie kerke langs die pad verby na my huis toe. 

Ek het regtig nie meer geld oor tot betaaldag nie.  Dis nie eers einde van die maand Salticrax hier in ons huis nie.  Ek het regtig nie meer ou klere oor om weg te gee nie. Ek het niks meer ekstra komberse oor nie.   En daar kom letterlik tientalle van hierdie soort van my naaste na my huis toe… 

Die broer is baie ontevrede by my huis weg. Hy sê smalend mag die Here my en my gemeente seën…  Hy dink hy moet homself nou maar gaan ophang, want hy het nie meer ‘n mammie en ‘n pappie nie, sy kindjie is dood, sy beursie is weg, sy ID is weg, hy het sy werk verloor, alles wat hy besit is in die geel Shoprite sakkie by hom, en niemand gee meer om nie… 

Ek kan ook vir julle vertel van die florerende besigheid by die taxi rank in komberse en tweedehandse baadjies. en die ridders van die langpad wat baie graag by Tamsen se Bottelstoor opdaag… 

Maar… Koos Kombuis was ook ‘n boemelaar… 

 

 

 

 

 

 

‘n Wilde Wildsveiling by Nylstroom!

Ek en twee van my seuns het vanoggend die Eksotiese Wildsveiling by Castle de Wildt daar doer net buite Nylstroom gaan bywoon.

Dit is ‘n pragtige plek, in die vorm van ‘n Middeleeuse kasteel…

Die ouens wat so swaar gebuk gaan onder die resessie was ook daar gewees: ek het 11 helikopters getel toe ek uitstap…

Daar was 80 lotte op die veiling vanoggend gewees. Die bieëry het begin op ‘n Swart Rooibokram: Wat dink jy is ‘n billike prys vir ‘n Swart Rooibokram? Ons wil nie gaan jag as ‘n rooibokram anderkant R800 kos nie…

Wel, hierdie outjie het gegaan vir R365 000 (nie te veel nulle nie… Drie honderd vyf en sestig duisend rand…)

Daar was troppe eksotiese Njalas op die veiling:  So van R20 000- R30 000 per bul, van so R14000- R17000 per ooi. 

Daar was ook pragtige Swartwitpense op die veiling, wat so rondom R250 000 tot R300 000 gegaan het. Elk.

Maar die ster van vandag se veiling was ‘n Goue Wildebees, genaamd Rommel.  Hier is die MENEER:

Op die jagplase betaal jy dalk so R2500- R3000 vir ‘n Blou wildebees. Wat skat jy het Rommel voor verkoop?

R1.85 miljoen! Een miljoen agt honderd en vyftig duisend rand…  Dis meer as dubbeld wat my pensioen op die oomblik na 20 jaar diens in die kerk is… vir een bok… !!!  Vir dieé wat hierdie goeters verstaan- hier is meneer Rommel se pedigree…: Kyk net die mooi tande!  

Daar is verseker een of twee ouens met dikker beursies as ekke… Dit het ek vanoggend agtergekom by die Eksotiese Wildsveiling…

En toe ons uitstap, is hierdie die tipe speelgoed wat hulle by so ‘n funksie adverteer:

Ek het maar in my ou Mazda bakkie geklim, en so deur die trane heen my pad huis toe gevind…

Wanneer die grootste vyand jyself is…

Ek het so baie uitgesien na hierdie jaar se Wimbledon vroue eindstryd. Ek het ‘n nuwe heldin gekry. Sabine Lisicki het my so baie beïndruk gedurende die toernooi. Sy het dan immers vir Serena Williams uitgeskakel- ek het gedink dit gaan nog ‘n dekade neem voor iemand Serena sou wen!  Sy het so ‘n pragtige afslaan, en kan sulke uitstekende balle plaas in die hoekies van die baan.

Teenoor haar het Marion Bertoli te staan gekom. En Bertoli het al ‘n eindstryd beleef en verloor. Al was sy 15e gekeur en Lisicki 23e in die wêreld, het Bertoli ‘n relatief maklike pad na die eindstryd toe gehad.Lisicki het ‘n paar reuse wedstryde gespeel. In die vergelyking van hulle vorige wedstryde het Lisicki 3 wedstryde gewen, en Bertoli 1.

Daarom was ek so gereed vir die eindstryd vanmiddag! Die biltong was gekerf, die tjippies was reg. Hier kom nou ‘n tenniswedstryd wat Djokovic en Del Potro se wedstryd van gisteraand gaan ore aansit… toe nou nie.

Die oomblik was te groot vir Lisicki. Ek was nog so opgewonde toe sy sommer in die heel eerste spel Bertoli se afslaan breek: hier kom ‘n ding. En toe word dit 6-1 vir Bertoli.  Daar was ‘n lang badkamerpouse. Toe Lisicki uitkom, het dit aanvanklik nie beter gegaan nie- gou gou was dit 4-1. Eers toe dit by Kampioenskap punt kom, het my nuwe heldin bietjie wakker geskrik en begin speel soos wat sy kan. En teruggeveg tot by 5-4. Maar die momentum vandag was die hele wedstryd lank aan Bertoli se kant gewees. Sy het verdien om te wen.

Vir Lisicki was die oomblik vandag te groot, in haar heel eerste Grand Slam finaal. Maar ek dink sy gaan leer uit die proses uit. Ek vermoed ons gaan haar weer sien in die toekoms.

Sport leer ons mos net ‘n paar van die lewe se groot lesse.

http://www.facebook.com

Vandag het ek net weer gedink:

• Talent alleen is nie genoeg nie- ek dink nie daar is enige iets met Lisicki se talent fout nie.
•  Selfvertroue kan ‘n reuse verskil maak- ek het al soveel keer gesien dat minder talentvolle mense, wat in hulleself glo, baie meer bereik as mense wat op papier veronderstel is om beter te wees.
• Dit lyk of daar sommige dae in ‘n mens se lewe is wat niks wil reg loop nie, al het jy hoe goed voorberei. Dis maar die lewe- hoe spel ‘n mens C’est la Vie?
• Elke mens het seker maar daardie dae wat jy jou alie in die openbaar sien, en werklik verneder voel. Lyk my dit gebeur met alle mense- Bertoli was ook daar ‘n paar jaar gelede…
•  Sommige mense lyk darem nog steeds baie mooi al huil hulle snot en trane…
•  Dis nie die verloor wat jou gaan breek nie, dis jou gesindheid wanneer jy verloor, wat gaan bepaal hoe die toekoms uitdraai. Ek hoop my nuwe heldin sit vanaand met ‘n notaboeke en maak aantekeninge, en vat die lesse saam vorentoe. Want sy kan wen!  Sy moet dit self begin glo.
•  Soms gaan jy bo uitkom en wen ook, en jou drome waar maak. Bertoli sê sy droom al vandat sy 6 jaar oud is oor die oomblik om daardie trofee oor haar kop te kan oplig. Sy sê sy het vir jare haar afslane geoefen, en vandag het alles bymekaar gekom.  Harde werk vergroot die kans van sukses vir enige droom.

http://www.sportsnet.ca

Ek voel baie teleurgesteld dat ek nie goeie tennis gesien het vanmiddag nie.  Maar ek hoop ek leer ook so paar lessies hieruit vir die toekoms. Ek dink daar is so baie waarheid daarin dat ‘n mens dikwels jou eie grootste hindernis in die pad van sukses kan wees. Ek gaan nog so bietjie oor hierdie sake dink en reflekteer. En dalk nog so stukkie biltong probeer voor die Bulle en die Sharks mekaar aandurf- hoop nie ek gaan weer huil nie!

Ek wonder maar net: hoe kry ‘n mens daardie selfvertroue om jou heel beste te lewer? Enige idees?

Dit smaak my Donkies hoort in die Bosveld…

‘n Goeie gevaarlike rooikopvriendin van my kuier saam met haar gesin by Thabazimbi op die oomblik. Terwyl hulle nou so wild kyk, kom hulle toe af op die pragtigste van alle diere… sy het dit dadelik afgeneem om met my te deel. Met haar toestemming deel ek ook hierdie fantastiese wildbesigtigingsfotografiesetoerresultate met jou.

.

Dit is natuurlik ‘n rare verskynsel in die Bos, die Rooibok en die Koedoe en die Vlakvark en die Renosterstroper is baie meer algemeen, tot jy oor die Botswana grens gaan. Dan, daar in Botswana, is jy in die Donkiehemel. Daar is meer donkies as stemgeregtigdes in Botswana, so hou hierdie spasie dop, ons gaan binnekort ‘n staatsgreep uitvoer. Wie het in elk geval daardie nonsens van een mens een stem uitgedink? Dit diskrimineer teen donkies en bobbejane, en ander diere wat julle homo sapiens so op neersien!  Ek dink die bobbejane en die donkies sal die land in elk geval beter kan regeer…

In elk geval, die moeder en die vul het glo belangstellend nader gestaan, en toe nog ‘n beter foto veroorsaak:

 

Uit hierdie fotos, wat die afgelope dag of twee geneem is, kan jy duidelik aflei:

•  Die Winter het gekaap geraak in die Kaap- hier in die Bosveld is g’n niks stuk winter hierdie jaar nie. Die dae word dan 30 grade!
•  Die hitte  en die droogte van hierdie jaar maak die Bosveld ‘n reuse brandgevaar.  Tweebeen ape wat sigarette rondgooi, kan weer reuse skade veroorsaak wat donkies en bobbejane lelik gaan verontrief.
• As die donkies so teen die draad staan, dan word daar seker op die koedoes en rooibokke en vlakvarke geskiet in die middel van die kamp. Soms is dit goed om nie glamerous te wees nie- niemand hou van donkiebiltong nie…
• As die donkies lank genoeg so staan, en die Hilux is reg gepak, kan ‘n mens lank hier sit en kuier. Maar wie gaan die meeste soos ‘n esel optree na die tyd?
•  Ons lug is selfs in die winter blou. Engeland mis nou al hulle tweede somer se week van sonskyn…
•  Dis baie lekker om Wimbledon en Tour de France te kyk op die oomblik. Maar die Donkie sal dit alles graag verruil vir die kans op agter op ‘n Land Cruiser te sit, en die diere met die Canon te gaan skiet…
•  Ek kom die afgelope paar weke maar net agter hoe lief ek ook vir die Bosveld is. Ons het darem bome en voëlsoorte by die duisende… dalk het die Liewe Vader dit tog maar so in die Boek geskrywe dat ‘n mens in die Bosveld moet WOON, en in die Kaap gaan KUIER…
•  Die gemoed is heelwat beter na ‘n trippie op huisbesoek, baie dankie, ek is nou weer so vroom soos Jan de Wet. “Langs die Viaaaaaa Dolorooooooosa…”
•  Die petrolprys van oormore gaan Donkiekyk baie duurder maak in die Bosveld…
• Daar is dalk baie ander dinge wat die wyses ook uit hierdie twee abstrakte fotos van die mens se alterego kan aflei… maar nou moet julle dit maar in die kommentaar publiseer, want ekke- ek gaan nou met ‘n ouerpaartjie gesels oor ‘n pragtige babatjie wat ek Sondag moet natgooi…

So, geliefde broer en suster- enige voorstelle of opmerkings oor die rol van die Donkie in die bevolkingsafname van Botswana?  Net nie resepte vir Donkiebiltong, donkiepotjie ens nie, netnou kry die boere gedagtes… eerder dan maar kreatiewe voorstelle om die donkiebolle sinvol in jou petuniatuin aan te wend…